Ooroperaties

Deze ingreep vindt plaats in de Diak Clinic, onderdeel van het Diakonessenhuis. Meestal is dat op locatie Zeist. Soms wordt de operatie om medische redenen in Utrecht gepland. Uw polikliniekafspraken kunnen op een locatie naar keuze.

De KNO-arts bespreekt met u om welke ooroperatie het gaat. In deze folder worden meerdere ooroperaties beschreven. We raden u aan om het gedeelte dat voor u van toepassing is goed te lezen. Daarnaast is het belangrijk om de volgende gedeeltes goed te lezen: ‘Voorbereiding’, ‘De opname’ en de tekst vanaf ‘Duur van de operatie’. Het is belangrijk dat u zich realiseert dat de medische situatie in uw geval anders kan zijn dan beschreven is.

Algemene informatie over een opname kunt u lezen in de folder ‘Opname in het Diakonessenhuis’.

De werking van het oor

Het oor is globaal onder te verdelen in:

• de uitwendige gehoorgang;
• het trommelvlies met daarachter het middenoor. Hierin bevinden zich drie gehoorbeentjes, die samen de gehoorbeenketen vormen: de hamer (malleus), het aambeeld (incus) en de stijgbeugel (stapes). Via de buis van Eustachius staat het middenoor in verbinding met de neus-keelholte;
• Het eigenlijke gehoororgaan, ook wel het slakkenhuis of het binnenoor genoemd;
• Het hele oor (met name het middenoor en binnenoor) is omgeven door bot. Achter het oor heet dit het mastoïd of rotsbeen.

Gehoor bestaat uit luchttrillingen. Deze trillingen komen via de gehoorgang op het trommelvlies. Het trommelvlies en de gehoorbeentjes versterken en geleiden de trillingen naar het slakkenhuis. In het slakkenhuis bevinden zich de zintuig(zenuw)cellen, die de trillingen omzetten in zenuwprikkels. Deze zenuwprikkels worden via de gehoorzenuw naar de hersenen gevoerd, waar zij in ‘horen’ worden vertaald. Het middenoor is onder normale omstandigheden gevuld met lucht, wat dezelfde druk en samenstelling heeft als buitenlucht. De buis van Eustachius en het slijmvlies maakt gasuitwisseling mogelijk, zodat de luchtdruk voor en achter het trommelvlies hetzelfde is.

Twee soorten gehoorverlies

Binnenoorgehoorverlies
Bij een binnenoorgehoorverlies (perceptiefverlies / zintuigverlies) is er schade opgetreden van het slakkenhuis. Een dergelijke beschadiging valt niet te herstellen. De bekendste vorm is ouderdom slechthorendheid.

Geleidingsgehoorverlies
Het geleidingsgehoorverlies (meestal verminderde middenoorfunctie) wordt veroorzaakt door een onvoldoende overdracht van het geluid vanaf de gehoorgang naar het slakkenhuis. De afwijkingen bevinden zich dan in de gehoorgang, het trommelvlies en/of in het middenoor. Mogelijke oorzaken zijn bijvoorbeeld: een gaatje (perforatie) in het trommelvlies, onderbreking of vastzitten van de gehoorbeenketen. Deze afwijkingen kunnen mogelijk worden hersteld.

Als er klachten van gehoorverlies bestaan, legt de KNO-arts u uit wat de oorzaak is van het gehoorverlies. Daarna wordt de behandeling besproken. De arts legt uit of het gaat om een gehoorverbeterende (reconstructieve) ooroperatie, een schoonmakende (sanerende) ooroperatie of het aanbrengen van een implantaat voor een uitwendig hoortoestel (Bone Anchored Hearing Aid, BAHA).

Bij een binnenoorslechthorendheid is de aanpassing van een hoortoestel de enige behandelingsmogelijkheid. Mocht het slakkenhuis een zo slechte functie hebben dat het gehoor (bijna) geheel verdwenen is (doofheid), is een cochleaire implantatie soms zinvol. Deze operatie wordt niet in het Diakonessenhuis uitgevoerd, maar vindt in een academisch ziekenhuis plaats.

Voorbereidingen thuis

Voorschriften over nuchter zijn en medicijngebruik kunt u vinden in de folder ‘Algehele en regionale anesthesie’.

Verhinderd

Bent u verhinderd voor de operatie? Wilt u dit dan zo spoedig mogelijk (uiterlijk 48 uur voor de opname) melden aan de polikliniek KNO? Er kan dan iemand anders in uw plaats komen. Bovendien kunt u meteen een nieuwe afspraak maken.

Indien u verkouden bent, griep of koorts heeft, kan het zijn dat de arts de operatie uitstelt. U kunt hiervoor contact opnemen met de polikliniek KNO.

Melden

U meldt zich op het afgesproken tijdstip bij de balie van de verpleegafdeling.

Anesthesie

Ooroperaties vinden plaats onder algehele verdoving. De medische term voor verdoving is anesthesie. Informatie over de verdoving vindt u in de folder ‘Algehele en regionale anesthesie’.

Er zijn drie verschillende gehoorverbeterende (reconstructieve) ooroperaties.

• Trommelvliessluiting (myringoplastiek).
• Middenooroperatie (ketenreconstructie).
• Stijgbeugeloperatie(stapedotomie).

Trommelvliessluiting (myringoplastiek): sluiting van een gat in het trommelvlies

Als er een gaatje (perforatie) in het dunne trommelvlies is ontstaan, is er minder trommelvlies over om het geluid op te vangen. Zo ontstaat gehoorverlies. Tevens kan bij een gaatje in het trommelvlies zwem-, bad- of douchewater direct in het middenoor lopen en daar een ontsteking veroorzaken. De reden om een perforatie te laten sluiten, kan dus zowel de klacht van het gehoorverlies zijn, als de wens weer onbekommerd te kunnen baden en zwemmen.

Operatietechniek
De KNO-arts kan via de gehoorgang of achter de oorschelp langs het trommelvlies benaderen, waarna hij onder microscopisch zicht het gat sluit. Veelal zal uw KNO-arts hierbij gebruik maken van eigen weefsel. Dit kan fascie (het peeslaagje om elke spier) zijn van een spier boven of achter de oorschelp of kraakbeenvlies uit de oorschelp. Sommige KNO-artsen gebruiken een kunststofmateriaal.

Belangrijk
Omdat het nieuwe trommelvliesje niet kan worden gehecht, maar wordt vastgeplakt, mag u uw neus na de operatie niet snuiten. Anders bestaat het risico dat het nieuwe vliesje wordt losgeblazen. Kortom, drukverhogende momenten kunt het beste mijden. Indien u moet niezen of hoesten, kan dit het beste met open mond worden gedaan. Hoewel nooit wetenschappelijk bewezen is wat een veilige marge is om weer te kunnen vliegen, wordt algemeen aangenomen dat dit (indien er geen bijzonderheden na de operatie zijn) na zes weken weer zonder problemen kan.

Slagingskans
De kansen op een succesvolle sluiting zijn over het algemeen goed te noemen en worden vooraf met u besproken.

Middenooroperatie (ketenreconstructie): herstel van middenoorfunctie door reparatie van een onderbroken gehoorbeenketen

Door acute of chronische ontstekingen van het middenoor (zie verder bij schoonmakende ooroperaties) kan een beschadiging zijn opgetreden aan zowel het trommelvlies als de gehoorbeenketen. De minuscule gehoorbeentjes kunnen deels door de ontsteking worden weggevreten. De gehoorbeentjes vormen dan geen keten meer, zodat het geluid niet meer wordt voorgeleidt van het trommelvlies naar het slakkenhuis. Het aambeeld (incus) en de stijgbeugel (stapes) zijn het meest kwetsbaar en het meest frequent aangetast.

Operatietechniek
De kNO-arts kan in dergelijke gevallen via de gehoorgang het middenoor onder microscopisch zicht benaderen en microreconstructies maken ter overbrugging van het defect in de gehoorbeenketen. Zo kan bijvoorbeeld een nieuwe verbinding worden gemaakt tussen het stijgbeugelkopje en de hamersteel (in geval van een deels verdwenen aambeeld; zie afbeelding 3) of tussen de voetplaat van de stijgbeugel en de hamersteel (in geval van een deels verdwenen aambeeld en stijgbeugel). Voor deze reconstructie/ overbrugging gebruikt de KNO-arts meestal kunstmaterialen (zoals Titanium of Teflon, zie afbeelding 4) en soms eigen botweefsel van uzelf. 

Belangrijk
Na een operatie waarbij de continuïteit van de gehoorbeenketen is hersteld, mag u de eerste vier weken niet sporten en zwaar werk doen. Indien u moet niezen of hoesten, kan dit het beste met open mond worden gedaan. Hoewel nooit wetenschappelijk bewezen is wat een veilige marge is om weer te kunnen vliegen, wordt algemeen aangenomen dat dit (bij geen bijzonderheden na de operatie) na zes weken weer zonder problemen kan.

Slagingskans
De kans op succes hangt van veel factoren af. Een KNO-arts geeft u hierover meer informatie. 

Stijgbeugeloperatie (stapedotomie): het gedeeltelijk vervangen van een vastzittende stijgbeugel

De stijgbeugel kan normaal als een beweeglijk zuigertje op en neer bewegen in de toegang naar het slakkenhuis en zo zorgen voor een overdracht van de geluidstrillingen. Ten gevolge van een (vaak familiaire) aandoening kan verkalking optreden op de plek waar de stijgbeugel contact maakt met het slakkenhuis (de voetplaat). Hierdoor wordt de stijgbeugel in zijn bewegingen beperkt en komt deze uiteindelijk vast te zitten. Dit ziektebeeld wordt otosclerose genoemd. De enige klacht is vaak het gehoorverlies; soms is oorsuizen een bijkomende klacht. Het gehoorverlies begint vaak pas na het 20ste-30ste levensjaar. De operatie van een door otosclerose vastzittende stijgbeugel is één van de dankbaarste gehoorverbeterende operaties.

Operatietechniek
Via de gehoorgang wordt na omklappen van het trommelvlies het middenoor benaderd. Als de vermoedelijke diagnose kan worden bevestigd en de stijgbeugel door verkalking vast blijkt te zitten, worden de twee pootjes en het kopje van de stijgbeugel verwijderd. Vervolgens wordt een kleine opening gemaakt in de voetplaat en ligt hiermee het slakkenhuis tijdelijk open. Hierna wordt een kunststof zuigertje in dit gaatje van de voetplaat geplaatst en wordt deze minuscule prothese vastgemaakt aan het lange been van het aambeeld (de prothesen kunnen van verschillende maten en materiaal zijn). Deze prothese kan nu als een zuigertje vrij op en neer bewegen in dit gaatje van de voetplaat en zo de geluidstrillingen weer overbrengen naar het slakkenhuis.

Belangrijk
Omdat het slakkenhuis moet worden geopend, kan de patiënt na deze operatie soms klachten van draaiduizeligheid hebben. Deze klachten gaan meestal spontaan voorbij. Na de operatie mag u de eerste vier weken niet sporten en zwaar werk doen. Indien u moet niezen of hoesten, kan dit het beste met open mond worden gedaan. Hoewel nooit wetenschappelijk bewezen is wat een veilige marge is om weer te kunnen vliegen, wordt algemeen aangenomen (bij geen bijzonderheden na de operatie) dat dit na zes weken weer zonder problemen kan.

Slagingskans
Het risico van beschadiging van de binnenoorfunctie (blijvend gehoorverlies) is bij een stapedotomie iets hoger dan bij de hiervoor beschreven middenooroperaties. In handen van een ervaren oorchirurg wordt in het overgrote merendeel van de operaties gehoorverbetering bereikt.

Voordat de verschillende vormen van schoonmakende ooroperaties aan bod komen, moeten eerst de verschillende vormen van oorontsteking worden besproken. We onderscheiden een acute en een chronische middenoorontsteking, die elk een eigen behandeling hebben.

Acute middenoorontsteking

Een acute middenoorontsteking treedt meestal op bij jonge kinderen, vaak in de loop van een verkoudheid en gaat vaak gepaard met oorpijn en koorts. De ontsteking zit in het middenoor en het mastoïd (rotsbeen). Het mastoïd bevindt zich direct achter het oor en wordt gescheiden van het oor door de achterwand van de gehoorgang. De ontsteking kan vanuit het middenoor ‘doorbreken’, waarbij een scheurtje in het trommelvlies ontstaat en ontstekingsvocht (pus) uit de gehoorgang kan lopen (‘loopoor’). De behandeling van de meeste acute middenoorontstekingen bestaat uit medicijnen (in eerste instantie pijnstillers, eventueel later aangevuld met een antibioticumkuur). Soms raakt de verbinding tussen middenoor en het mastoïd, door zwelling van het ontstoken slijmvlies afgesloten. De pus hoopt zich in het mastoïd op en zoekt een andere uitweg naar buiten. Achter de oorschelp ontstaat dan een (vaak rode) zwelling die de oorschelp naar voren duwt. Dit wordt een mastoïditis genoemd. Wanneer een mastoïditis onvoldoende op behandeling met antibiotica reageert dan moet het mastoïd door een operatie worden geopend, zodat de pus kan afvloeien. Deze operatie wordt een mastoïdectomie genoemd. Het bot achter de oorschelp wordt met een boor open geboord. De gemaakte (mastoïd)holte moet worden gereinigd en meestal wordt een draintje achtergelaten, zodat ook na de operatie nog pus en wondvocht kan afvloeien. Dit draintje kan na een aantal dagen worden verwijderd. Als het trommelvlies al niet was opengescheurd, dan wordt het trommelvlies tijdens de operatie doorgeprikt (paracentese) of soms een buisje in het trommelvlies geplaatst. Achter de oorschelp blijft een klein litteken achter.

Chronische middenoorontsteking

Bij een chronische middenoorontsteking is het slijmvlies in het middenoor en mastoïd langdurig ontstoken. Het slijmvlies is hierbij verdikt. Er wordt abnormaal veel slijm gevormd en soms ontstaan in het slijmvlies poliepen. Er is vrijwel altijd een defect in het trommelvlies aanwezig. Patiënten met een chronische middenoorontsteking hebben meestal weinig pijn. Wel ‘voelen’ zij hun oor en vaak komt er van tijd tot tijd vocht uit het middenoor door een gat in het trommelvlies (loopoor). Dit vocht heeft meestal een vieze geur. Door de ontsteking is het gehoor meestal verminderd, waarbij het gat in het trommelvlies en mogelijke aantasting van de gehoorbeentjes een rol spelen.

Cholesteatoom

In een deel van de gevallen groeit er bij een chronische middenoorontsteking huidweefsel (meestal van het trommelvlies) in het middenoor. Deze ‘zak’ van huidcellen (cholesteatoom genaamd) hoort niet thuis in het middenoor en kan het bot aantasten en zo schade veroorzaken. Wanneer er cholesteatoom aanwezig is, is de kans op complicaties vergroot, zoals:

• Aantasting van de gehoorbeentjes, waardoor het gehoorverlies (van het geleidingstype) geleidelijk toeneemt.
• Een verlamming van de aangezichtszenuw.
• Duizeligheid door aantasting van het evenwichtsorgaan.
• Ernstige binnenoorgehoorverlies en zelfs doofheid door aantasting van het slakkenhuis.
• Een hersenvliesontsteking door doorbraak vanuit het mastoïd naar het hersenvlies.
• Een hersenabces bij doorbraak door het hersenvlies naar de hersenen.

Een chronische middenoorontsteking kan met een antibioticumkuur (oordruppels en/of tabletten) vaak wel iets rustiger worden. Genezing wordt hiermee zelden bereikt. Hiervoor is een operatie nodig. Deze operatie wordt een schoonmakende (sanerende) ooroperatie genoemd: het zieke slijmvlies en, indien aanwezig, het cholesteatoom worden verwijderd en het gat in het trommelvlies wordt zo mogelijk gesloten.

Een schoonmakende (sanerende) ooroperatie

De operatie wordt verricht, via een snee achter de oorschelp, via de gehoorgang of soms via een combinatie van beide toegangswegen. Het mastoïd (rotsbeen) wordt opengemaakt om een veilige en overzichtelijke benadering te maken richting het middenoor (zie afbeelding 5).
Het ontstoken bot kan zo ook worden schoongemaakt. Bij een schoonmakende ooroperatie kan het nodig zijn een deel van de gehoorbeenketen te verwijderen. Dit zal met name bij cholesteatoom het geval zijn. Op die manier ontstaat voldoende ruimte om de ontsteking te kunnen opruimen en wordt de kans op beschadiging van het slakkenhuis door het schoonmaken van de gehoorbeentjes kleiner. Overigens zal bij de aanwezigheid van cholesteatoom meestal aantasting van de gehoorbeenketen zijn opgetreden voordat er wordt geopereerd. De uitgenomen gehoorbeentjes (of delen daarvan) kunnen vaak weer worden gebruikt om het gehoor te verbeteren, soms tegelijkertijd, meestal in een later stadium. Het trommelvlies wordt hersteld met fascie of kraakbeen(vlies) (zie bij trommelvliessluiting).

Het doel van een schoonmakende ooroperatie is een rustig, droog en veilig middenoor met een intact trommelvlies verkrijgen. Wanneer er cholesteatoom aanwezig was, zal het gehoor veelal niet zijn verbeterd of zelfs (tijdelijk) zijn verslechterd. Dit gebeurt met name als veel aangetast bot moet worden verwijderd. Vaak zijn er bij grote en hardnekkige cholesteatomen zelfs meerdere operaties nodig. Er kan dan besloten worden om de vaak aangedane achterwand van de gehoorgang weg te halen zodat er één holte (radicaalholte) ontstaat. Het oor en met mastoïdbot zijn dan via de gehoorgang te overzien en te controleren op de polikliniek (zie afbeelding 6). In de regel betekent dit dat er levenslang om het half jaar een oortoilet door de KNO-arts moet worden gedaan. Het kan dus zijn dat de KNO-arts een veilig oor belangrijker vindt, dan een beter horend oor.

Cholesteatoom kan na operatieve verwijdering terugkomen. Daarom kan worden besloten om negen tot vijftien maanden na een schoonmakende ooroperatie, waarbij cholesteatoom is verwijderd een tweede operatie te verrichten (“second look”). Bij deze tweede operatie wordt gekeken of het middenoor schoon is, zo nodig kan dan tegelijk worden geprobeerd de gehoorbeenketen te herstellen om zo het gehoor te verbeteren. Bij dit herstel kan gebruik worden gemaakt van de eigen gehoorbeentjes of gehoorbeentjes van kunststof (zie gehoorverbeterende operaties). Wanneer er sprake is van een beperkt cholesteatoom, kan al tijdens de eerste, schoonmakende, operatie worden besloten de gehoorbeenketen te herstellen.

De duur van een ooroperatie loopt erg uiteen. Met name bij schoonmakende ooroperaties is het van tevoren moeilijk in te schatten hoelang de operatie gaat duren. Gemiddeld moet men bij een gehoorverbeterende operatie uitgaan van een operatietijd van één tot twee uur en bij een schoonmakende ooroperatie van twee tot vier uur.

Voor gehoorverbeterende operaties is de kans op een complicatie uiterst klein. Het zou anders niet verantwoord zijn een dergelijke operatie voor niet direct ernstige of levensbedreigende aandoeningen, zoals hierboven beschreven, uit te voeren. Bij schoonmakende ooroperaties is het risico op complicatie´s groter, maar nog steeds erg klein. U moet zich ook bedenken dat de aanwezigheid van een chronische ontsteking in het oor zelf, ook tot (dezelfde) problemen kan leiden (zie cholesteatoom).

Gehoor

Bij elke ooroperatie is er een zeer klein risico (< 1%) op blijvend gehoorverlies door schade van het slakkenhuis. Bij het opruimen van ontsteking en door het schoonmaken van de gehoorbeentjes kan ook een beschadiging van het slakkenhuis optreden. Het hierdoor ontstane gehoorverlies kan ernstig zijn en is blijvend. Bij het openen van het slakkenhuis, zoals bij stapedotomie, is dit risico ook aanwezig.

Aangezichtszenuw

Er bestaat ook een kleine kans (< 1%) op een beschadiging van de door het middenoor lopende aangezichtszenuw (de nervus facialis). Deze zenuw zorgt voor de gelaatsexpressie van het aangezicht (mimiek). Het gevolg kan een tijdelijke of blijvende halfzijdige aangezichtsverlamming zijn. Om het risico op beschadiging van deze zenuw te minimaliseren wordt gedurende de gehele ingreep (vnl. bij sanerende operaties) de zenuw door middel van een elektronisch signaleringssysteem in de gaten gehouden.

Evenwicht

Omdat het evenwichtsorgaan in het operatiegebied ligt, kunnen evenwichtsstoornissen optreden, maar deze zullen meestal in de loop van de tijd geleidelijk verdwijnen.

Smaakzenuw

Door het middenoor loopt een kleine zenuw (chorda tympani) die de smaak verzorgt van het voorste deel van één zijkant van de tong. Bij operaties in het middenoor kan deze zenuw - gedeeltelijk of geheel - beschadigen. Er kan bij een gedeeltelijke beschadiging een tijdelijke (weken) smaakstoornis ontstaan (in ongeveer 5% van de ooroperaties). Het is soms nodig de zenuw door te snijden om ontsteking goed te kunnen verwijderen. Wanneer de smaakzenuw in zijn geheel beschadigt, zal de smaakstoornis vrijwel altijd geleidelijk (tot na zes maanden) weer overgaan.

Naar huis

De eerste dag na de operatie gaat u in principe naar huis. Voor uw vertrek verwijdert de verpleging een eventueel aangebracht drukverband. Soms brengt de verpleging hierna  een gaasverband aan.

In de gehoorgang zit meestal een gaastampon of anders een oplosbaar materiaal. Tijdens een controlebezoek wordt deze tampon verwijderd. Het oplosbare materiaal is na minstens één week opgelost. Door de gaastampon of het oplosbaar materiaal in de gehoorgang is het gehoor direct na de operatie vaak tijdelijk minder.

Controleafspraak

U krijgt een afspraak mee voor een controlebezoek op de polikliniek KNO ongeveer een week na de operatie. Tijdens dit bezoek worden de hechtingen en de gaastampons verwijderd, tenzij hiervoor oplosbaar materiaal is gebruikt. Ook wordt de operatie nabesproken. Na een schoonmakende ooroperatie is meestal vaker poliklinische controle nodig; de duur en de frequentie wisselt per patiënt. Indien tijdens de operatie een radicaalholte wordt gemaakt, blijft regelmatige controle (meestal halfjaarlijks) vaak noodzakelijk om achterblijvend oorsmeer te verwijderen.

Nieuwe operatie

Zowel bij gehoorverbeterende als bij sanerende operaties is het mogelijk dat u nogmaals geopereerd moet worden. De kans van slagen is vaak groot, maar zeker geen 100%.

Adviezen voor thuis

Pijn
Bij pijn kunt u een pijnstiller innemen. U mag maximaal 6x daags 500 mg Paracetamol gebruiken. Gebruikt u middelen zoals Voltaren, Diclofenac of Ibuprofen, neem dan naast deze middelen een maagzuurremmer in (bijvoorbeeld Pantozol 20 mg).

Loopoor
De eerste paar dagen na de operatie kan er (bloederig) vocht uit het oor komen. Komt er zonder tussenpauzen veel pussend vocht uit het oor, dan moet u oordruppels gebruiken. U kunt hiervoor contact opnemen met de polikliniek KNO, of in het weekend met de dienstdoende KNO-arts.

Haren wassen/ contact met water
De eerste drie weken mag er geen (douche)water in uw oor komen. U kunt uw haar wel wassen, maar zet daarbij een glas op het oor, zodat uw oor droog blijft. Voor de veiligheid wordt geadviseerd de eerste zes weken contact met (zwembad)water te vermijden. Bespreek dit eventueel tijdens uw controlebezoek aan de polikliniek.

Fysieke activiteiten
Doet u de eerste dagen na de operatie rustig aan. De eerste drie weken na de operatie mag u uw neus niet snuiten, niet zwaar tillen en bukken en niet sporten. Ook is het verstandig om (voor zover mogelijk) met de mond open te hoesten en te niezen om druk op het oor te voorkomen.

Werken
Wanneer u uw werk kunt hervatten is erg persoonlijk. In het algemeen wordt aangeraden om de eerste week na de operatie niet te werken. Luister na de eerste week goed naar uw lichaam om te kijken of u het werk kunt hervatten. Doet u zeker bij een tillend beroep rustig aan.

Vliegen en duiken
U wordt geadviseerd om de eerste zes weken na de operatie niet te vliegen in verband met de drukverschillen.Wilt u duiksport beoefenen, bespreek dit dan eerst met uw KNO-arts.

Problemen

Bij problemen kunt u contact opnemen met de polikliniek KNO. De eerste avond en nacht na de operatie kunt u bij problemen via de Spoedeisende hulp van het ziekenhuis contact opnemen met de KNO-arts. Doen zich na de eerste 24 uur nog problemen voor, neem dan contact op met de polikliniek KNO. Op de momenten dat de polikliniek KNO gesloten is, kunt u uw (waarnemend) huisarts bellen.

Heeft u na het lezen van deze folder vragen. Neem dan contact op met uw KNO-arts. 

Meer informatie vindt u op de website kno.nl.

Polikliniek KNO Utrecht / Zeist
088 250 5026

Verpleegafdeling 3 CD Utrecht
088 250 6362 / 088 250 6363

Spoedeisende hulp Utrecht
088 250 6211

Vindt u iets onduidelijk beschreven? Of ontbreekt er informatie? Dat horen wij graag. U kunt opmerkingen over de tekst doorgeven via [email protected].