Iris beviel met een moeder-geassisteerde keizersnede: “het moment dat je je kindje uit je buik tilt is zó bijzonder”

“Mijn beste vriendin zei: “mocht jij er ooit voor openstaan om voor een tweede kindje te gaan, ga dan op zoek naar een gynaecoloog waarmee je het gesprek kan aangaan.” Ze stuurde daarbij de naam door van dr. Deurloo, gynaecoloog in het Diakonessenhuis. Toen ik me vervolgens zelf ging verdiepen in de mogelijkheden kwam ik ook zijn naam tegen. En dus heb ik contact met hem gezocht.

Tijdens onze afspraken in het Diakonessenhuis vertelde dr. Deurloo over de moeder-geassisteerde keizersnede (MAC). Toen wist ik het zeker: Ja, dit is het! Voor mij komt de MAC zo dicht mogelijk in de buurt van een natuurlijk bevalling, maar wel op een manier die voor mij goed voelt. Mijn eerste bevalling was een hel, maar met één lichtpunt: het moment dat ik mijn dochtertje aanpakte. Dat sprak me dus ook direct aan bij de moeder-geassisteerde keizersnede. Mijn vriend Joep reageerde ook enthousiast op deze mogelijkheid.

“Goede communicatie gedurende het hele proces. Dat is zó belangrijk. En dus verzamelde ik een team om mij heen van mensen die ik vertrouw en waardoor ik me gehoord voelde: een vaste gynaecoloog vanuit het Diakonessenhuis en de verloskundigen vanuit Thuis in Verloskunde die mij ook tijdens de zwangerschap van onze dochter hebben begeleid. Zij luisterden naar mijn wensen en angsten. Zo vroeg dr. Deurloo regelmatig of ik vragen had en bekeken we samen foto’s van een MAC. Verder heb ik me goed ingelezen. Dat wil ik andere ook meegeven: zorg dat je weet wat je kunt verwachten. Realiseer je dat het ontzettend uniek en bijzonder kan zijn, maar dat het ook een zware buikoperatie is.”

“Ik had er zo veel zin in! We wisten nog niet of het een jongetje of meisje zou worden, dus ik keek er ook naar uit om dat te ontdekken. Maar ik was vooral heel blij dat het moment daar was en dat het gewoon was gelukt om het allemaal te regelen! Door de goede voorbereiding en het team was ik heel relaxed. De sfeer in de operatiekamer was ontspannen. Het was zo’n puur moment, heel bijzonder.  

Dr. Deurloo zei voor de operatie dat ik alle tijd mocht nemen om van de geboorte te genieten. En dat heb ik gedaan! Het was echt mijn moment. Het hoofdje van onze zoon werd onder mijn handen geboren. Ik tilde hem uit mijn buik en zette hem op mijn buik zodat we hem goed konden bewonderen. Dat moment was zo intiem en bijzonder! Naast mij hoorde ik: “kijk eens wat je gemaakt hebt?”, toen pas zag ik dat het een heel lief, klein jongetje was.

Ik legde mijn zoon op mijn borst en kon alleen maar genieten. Joep was de hele tijd heel dichtbij en keek over mijn schouders mee. Van tevoren had ik gevraagd of ik ook de navelstreng mocht doorknippen. Joep kon dat niet doen omdat hij niet steriel was, maar ik wel. Een verzoek dat niet vaak voorkomt, maar waar gelijk gehoor aan werd gegeven. Fijn!”

Als je eerder een traumatische bevalling hebt gehad, zou ik zeker aanraden je te verdiepen in de moeder-geassisteerde keizersnede. Het kan zoveel moois brengen. Het belangrijkste voor mij was de nauwe samenwerking en vertrouwen binnen het team. En dat er écht naar mijn wensen geluisterd werd. Daarvoor is het belangrijk dat je je goed inleest en vragen durft te stellen. Het is een zware operatie, maar in mijn geval was het dat helemaal waard.

Toch is het ook confronterend. Ik merk nu hoeveel ik gemist heb bij de geboorte van mijn dochter. Dat ben ik nu aan het verwerken. Het nagesprek in het Diakonessenhuis en het contact met een andere moeder die een MAC-bevalling had, helpen daar gelukkig bij. Het is fijn om je ervaringen te kunnen delen.”